maandag 3 februari 2014

Groenhovenloop 2014: Trainingsloop met dik PR

Vorig jaar was de Groenhovenloop eigenlijk de eerste wedstrijd die ik deed sinds ik was begonnen met hardlopen. Toen al liep ik, na 5 maanden trainen een dik PR op de 10 kilometer. In de vrieskou en met windkracht 7.
Gister was de wind een  stuk minder, maar toch nog wel stevig zo in de open polders, zo'n windkracht 4.

In mijn voorbereiding op de marathon van Rotterdam, vond ik het wel eens tijd voor een testloop, en dan is een halve marathon een mooie afstand. Ik twijfelde alleen heel lang over welk tempo ik zou gaan lopen.. Kies ik voor net iets sneller dan beoogd marathontempo (ca 5:30/km) of probeer ik het tempo (ca. 5:05) dat ik in de korte duurlopen loop eens langer door te trekken? Daarnaast wilde ik ook eens testen hoe het werkt met dat innemen van gelletjes onder het lopen.

Nadat ik woensdag na de training overlegd had met trainer Rob, was het actieplan om daar een beetje tussenin te gaan zitten. Dat hield in dat ik een tempo van 5:05-5:15 zou gaan lopen. Dat is dan om en nabij mijn PR op de halve marathon uit december. Tja en als je dan toch op PR-tempo wilt lopen.....

In de week vooraf had ik de tempoloop en de lange duurloop wat ingekort, maar samen met de halve marathon zou ik deze week nog steeds op een grootste omvang tot nu toe komen (58 km).

Zondag was ik lekker op tijd wakker en na een ontbijtje brinta ging ik even onder de douche en trok gelijk mijn hardloopspullen aan. Het zag er mooi uit buiten en ook de temperatuur zou goed zijn, dus ik koos ervoor om met korte mouwen te gaan lopen. Wel met een thermoshirtje eronder, want er stond dus wel wat wind.
Na het douchen nog twee witte boterhammen en ik was er helemaal klaar voor.

Om kwart over 10 reed ik thuis weg en net voor 11 uur was ik op de atletiekbaan in Gouda. Erg op tijd, je kunt ook zeggen erg vroeg, maar ik hoefde dus niet in de rij voor mijn startnummer. En zo kon ik nog even naar de kidsrun kijken. Erg leuk om die kinderen vol gas te zien gaan en de enthousiaste ouders die aanmoedigen...

Om half 12 was ook collega Hans er en niet veel later sloot collega Weren ook aan. Even een klein beetje warmlopen op de baan en dan klaar staan bij de startlijn. Daar zagen we opeens ook collega Linda, die op het laatste moment had besloten ook maar mee te lopen. Zo was ons marathonclubje bijna compleet. Ik stopte mijn twee gelletjes tussen mijn broeksband en klaar was ik.

Het startschot verraste me eigenlijk nog een beetje, maar toch was ik snel weg. Dat is dan wel weer het voordeel van een relatief klein loopje. Driekwart ronde over de baan en dan het park af en richting de polder. Toen we het park afliepen zag ik nog net een glimp van de oude en de huidige trainer van onze loopgroep en na een korte groet was ik vertrokken. Na 400 meter keek ik eens op mijn horloge en zag ik weer eens erg voortvarend van startging. Tempo 4:00/km gaf hij aan. Tijd om op de rem te trappen dus. Zo gezegd, zo gedaan en de eerste kilometer ging nog steeds in 4:45.
Nog iets verder afremmen dan maar. Intussen waren we onder de A12 doorgegaan en echt in de polder terechtgekomen. Kilometers van 4:57 en 4:52 (oeps weer te enthousiast) volgden en nu trok ook maar aan de handrem.

We waren intussen gedraaid zodat we de wind vol in de rug hadden. Wow, wat loop ik toch gemakkelijk dacht ik nog. Ik liep intussen met nog 2 lopers en een fietser samen op. De ene loper hijgde als een oud paard, de ander keuvelde vrolijk met de fietser en ik was stil maar ademde nog erg rustig. En zo liepen we de eerste drankpost net voorbij het 4 km-punt voorbij. Ik nam hier niet, ondanks dat de volgende drankpost bij kilometer 14 zou zijn en liep rustig door. Kilometer 4 ging in precies 5 minuten en ondanks wind mee nam ik ietsjes gas terug. Er zou nog een stukje tegenwind komen. Kilometer 5 ging in 5:06 (doorkomst in 24:40) en ook kilometer 6 ging nog wat langzamer in 5:08.

De keuvelende loper en de fietser hadden we ondertussen achter ons gelaten en vlak voor kilometer 7 versnelt het hijgende paard. Ik laat hem gaan en pak bij het 7 kilometerpunt (tijd 5:00) zoals gepland mijn eerste gelletje. Even met de mond openscheuren en in een paar slokken opdrinken.
Maar ja, dan komt het eerste "probleem". Waar laat ik de verpakking? Zo maar in de sloot gooien vind ik geen optie, dus ik stop hem maar terug in mijn broek en besluit hem bij de tweede drankpost maar in de prullenbak te gooien.

Met het drinken ben ik nauwelijks tijd verloren en na een kilometer van 5:03 lig ik nog steeds mooi op schema voor een tijd van 1:45. Het hijgende paars loopt wel steeds verder weg en ook anderen voor mij lopen van me weg. Ik wordt ook nog door twee man ingehaald, maar ik weet me te beheersen en laat ze lekker doorlopen.
Toch gaan de volgende kilometers weer binnen de 5 minuten en het 10 kilometerpunt wordt geslecht na 49:48, minder dan een minuut boven mijn PR.
Precies op de helft van het parcours beginnen we aan de terugweg, en dat betekent dus ook een goed portie tegenwind. Ik moet daar even aan wennen, wat leidt tot 5:04 en 5:01 op de volgende kilometers. Intussen begin ik wel de eerste lopers weer bij te halen en vervolgens weer te lossen. Sommigen moedigen zichzelf luidkeels aan om mij bij te houden en slaken een vloek als dat niet lukt. Dit geeft wel een glimlach op mijn gezicht en wat extra energie.

Loper voor loper haal ik in, en er is er maar één die kan aanpikken. Zonder afspreken neemt hij ook nog twee keer over zodat we toch wat aan elkaar hebben zo tegen de wind in. Ondanks de tegenwind gaan de kilometers 13 t/m 15 allemaal binnen de 5 minuten en bij 15 kilometer kom ik door in 1:14:44, nog geen halve minuut boven mijn PR van de Bruggenloop. Op kilometer 13 neem ik alvast mijn tweede gel, zodat ik de verpakking hiervan ook bij de drankpost kan afgeven.

Dan, als uit het niets, komt de keuvelende loper, nu zonder fietser, ons voorbij gezet. Ik probeer aan te pikken, maar dat lukt net niet. Ik blijf een kleine 10 meter achter hem hangen en dat zal zo tot de finish blijven.
Mijn versnelling om aan te haken heeft wel mijn maatje doen lossen, dus ik mag alleen tegen de wind in boksen. De wind lijkt op dit stuk ook wat sterker te zijn wat resulteert in een iets langzamere kilometer van 5:05.
De fietser sluit weer aan bij de loper voor me, maar dit keer wordt er wat minder gekletst en blijft het tempo ook hoog. "Samen" (ik loop er nog steeds 10 meter achter) rapen we nog meer lopers op. Kilometers van 4:57 en 2x 4:55 volgen en we gaan steeds iets sneller. Dat begin ik nou toch wel te voelen, maar met zo'n klein stukje nog, blijf ik stug volgen.
Kilometer 20 gaat in 4:51 (doorkomst 1:39:25; 49:37 over 2e 10 km) en dan komt de baan alweer in zicht. We versnellen nog wat, zonder over een eindsprint te kunnen spreken (het bleef een trainingsloop) en kilometer 21 gaat in 4:44.
De klok tikt door en uiteindelijk klok ik zelf 1:44:19. In de officiële uitslag blijkt dit 1:44:21 te zijn.

Weer 4 minuten van mijn beste tijd afgesnoept en dat dus in mijn zwaarste trainingsweek tot nu toe. Ook heb ik nu al mijn doel voor 2014 op de halve marathon gehaald. Die moet ik nog maar wat scherper stellen voor de rest van het jaar.. Wat gaat dit brengen voor de marathon?

En hoe deden mijn medemarathonlopers het?

Linda en Hans deden het "rustig an" met 1:53:36 en 1:54:45 en Weren liep een dik PR in 2:01:36.

2 opmerkingen:

  1. Knap, hoor, Menno. Goed dat je voor 5'/km bent gegaan en niet voor een marathontempo. Geeft toch veel meer voldoening?
    Dat langzame tempo lekker bewaren voor de lange duurlopen (>30km).

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja dat is zeker zo, maar wat ik me dan nu weer afvraag, is die 4 uur nu zo langzamerhand niet een beetje zonder ambitie gezien deze halve marathon?
    Verder ben ik niet zo gedreven hoor... :)

    BeantwoordenVerwijderen