woensdag 18 december 2013

Afsluiting 2013: halve marathon Spijkenisse

Ik zal even beginnen met een kleine rectificatie op mijn vorige bericht. Ik had twee cijfertjes omgedraaid in mijn hoofd. Ik heb zondag geen 1:48:12 gelopen maar 1:48:21. Klein detail..

Maar goed, het begon dus allemaal bij de Bruggenloop. Die was dus zo goed verlopen dat het eigenlijk toch wel erg begon te kriebelen om in 2013 nog een halve marathon te lopen. Als je kijkt naar mijn PR's was dat eigenlijk degene die wat achterbleef bij de andere. En na de 1:14 in Rotterdam lonkte toch wel een tijd van sub 1:50.

Dus zodoende toen ik dinsdag op massagetafel lag bij trainer Rob eens even gevraagd of het verstandig was om gelijk alweer een halve te lopen. Niet alleen met het oog op de vermoeidheid van de Bruggenloop, maar ook in het trainingsschema voor dat ultieme doel, de marathon van Rotterdam.
Volgens Rob kon het geen kwaad, als ik het maar niet zag als een wedstrijd en helemaal tot het gaatje zou gaan. Dan zou ik langer moeten herstellen voordat ik weer kon trainen. Blijkbaar kent Rob mij niet zo goed, want als dat startschot heeft geklonken ben ik één brok competativiteit (als dat een woord is). Anyway, dinsdagavond gelijk ingeschreven.

Omdat het verhuizen zo'n goede voorbereiding bleek te zijn vorige week had ik bedacht dat ik dat wel kon simuleren door zaterdag 3x!!!!! naar de Ikea te gaan. De eerste keer om kasten te kopen en met een aanhanger naar huis te rijden, de 2e keer om de aanhanger terug te brengen en de 3e keer om een kapotte achterwand om te ruilen. O ja, tussendoor heb ik ook nog de keuken getegeld. Weer een ideale voorbereiding dus.

's Nachts waaide het nogal hard, maar in de loop van de ochtend ging ie wat liggen, dus ik had nog steeds goede moed erin.
Zondag op tijd weg richting Spijkenisse. Ik ken daar de buurt nog een beetje, dus niet direct naast de atletiekbaan geparkeerd, maar aan de overkant van de weg. Later bleek dat dit op de route van de marathon was en reed ik net voor de fietsers bij de eerste loper weg.

Het halen van de startnummers was goed geregeld en ook was er ruim voldoende kleedruimte. De sporthal, voetbalkantine(s) en een tent zorgden voor voldoende warme plekken om te wachten. Dit was allemaal prima geregeld.

Om 11 uur startten de helden van de hele marathon en een kwartier later mochten wij van start. Omdat er geen netto tijden geregistreerd zouden worden probeerde ik niet te veel naar achteren te gaan staan. Zonder startschot begonnen de eersten te lopen en na zo'n 10 seconden ging ik onder de startboog door. Honderd meter verder klonk uiteindelijk nog het startschot wat tot een gejuich en gelach onder ons lopers.
na anderhalve ronde gingen we de baan af en volgde een stukje slalom tussen de voetbalvelden door uiteindelijk de Spijkenisser polders in. Ik voelde al wel vrij snel dat het niet zo vanzelf ging als vorige week in Rotterdam, maar heel zwaar ging het ook niet. Misschien ben ik nog niet zover dat ik twee wedstrijden van 15 km en een halve marathon achter elkaar kan lopen.

Het halve marathon parcours kun je eigenlijk in 3 delen snijden. De eerste 7 kilometer lopen langs het "inlaatkanaal" in de richting van het dorpje Geervliet. Van daaruit volgt een lus van nog eens 7 kilometer door recreatiegebied De Bernisse naar het dorp Abbenbroek en terug en de route wordt eigenlijk afgesloten door de eerste 7 kilometer in omgekeerde richting terug te lopen.

Vlak nadat we de polder ingelopen waren liep ik even alleen, en ik merkte toch wel dat er nog een aardig briesje stond, die (natuurlijk) schuin op het parcours stond. Ik probeerde dus snel bij een groepje van 4 aan te sluiten. Dat zag eruit als een groep van 3 hazen die 1 man naar een bepaalde tijd wilden loodsen. Ze liepen een mooi tempo van ca. 5:05/km en dat was iets wat ik ook wel wilde proberen. Er sloten nog twee lopers aan, maar zo langzamerhand liepen er ook heel wat mensen ons voorbij.
Het tempo bleef echter mooi constant en ik vond het wel even prima. Zo liepen we met zijn zevenen naar het 5 kilometerpunt. Na 25:35 liepen we langs de het bordje, dat ging prima!!!

Gezamenlijk liepen we verder, maar in kilometer 7 zakte het tempo wat in en voelde ik dat ik wel zelf het tempo wat kon opvoeren. Ik liet de andere acher me en ging alleen verder. Een kilometer van 5:02 volgde. Vervolgens kon ik weer mooi gemiddeld 5:05/km lopen. Eén loper van wie ik dacht dat het een haas was, kwam me weer voorbij bij kilometer en hij ging te hard om aan te haken. Ik hield het tempo dus constant.
Intussen was ik al wel diverse mensen aan het "oprapen". Dit waren vooral mensen die ons groepje in de eerste paar kilometer redelijk snel voorbij gekomen waren.
Op 10 kilometer haalde ik een man in die zo hard liep te hijgen en te puffen dat ik me afvroeg of hij de eindstreep wel zou halen. Ik moedigde hem nog even aan en liep toen weer verder. De 10 kilometer ging in 51:10 (weer 25:35), een tijd waar ik aan het begin van dit jaar op een losse 10 km alleen maar van kon dromen.
Het tempo was nog steeds prima en bij de drankpost van 11 kilometer haalde ik nog wat mensen in die toch even stopten om te drinken.
Daarna was eigenlijk het keerpunt in de lus en hadden we eindelijk een kilometer de wind in de rug. Later bleek dit ook de enige kilometer met wind in de rug te zijn. Die kilometer ging dus ook accuut binnen de 5 minuten. Langzaam bleef ik mensen inhalen, maar zo af en toe kwam ook iemand mij voorbij. Het ging nog steeds erg goed en zowel de hartslag als de ademhaling had ik helemaal onder controle.

Op zo'n 14 kilometer werd ik ingehaald door een loper met een blauwe rugzak op. Of het er nou uitzag dat ik het moeilijk had, of dat hij gewoon om een praatje verlegen liep, hij vroeg me hoe het ging en we raakten een paar minuten in gesprek. We hadden het over onze streeftijd (allebei sub 1:50) en over de route die volgens hem iets anders was dan vorig jaar. Eens goed rekenend, zag ik dat ik zelfs net onder het schema voor 1:48 liep.
Ik merkte dat ik door het praten en hem bijhouden eigenlijk net boven mijn macht liep en ik wenste hem een goede loop en hij mij. Hij liep snel bij me weg op dat moment.

Op 15 kilometer kwam ik door in 1:16:30 (25:20) en intussen waren we alweer langs het kanaal aan het lopen met nog steeds de wind van opzij. Tot en met kilometer 17 ging het allemaal "vanzelf" voor zover je daar over kunt spreken. In de 18e kilometer zaten echter 2 kruisingen met een dijk waarbij we even stijl omhoog en weer naar beneden moesten. Die sloegen wel in mijn benen. Kilometer 18 ging dan ook ineens 10 seconden langzamer.
Mijn hart riep op dat moment "BIKKELEN!!!!", echter mijn hoofd hoorde de stem van trainer Rob dat ik toch echt niet voluit mocht gaan. Dus liep ik hetzelfde tempo door en probeerde ik niet de schade te herstellen/beperken. Kilometers van 5:19 en 5:21 volgden. De sub 1:48 verdween daar samen met twee vrouwelijke lopers uit het zicht. Ik werd nog door een aantal lopers ingehaald, maar bleef ook zelf nog mensen inhalen, ook al waren dat er niet zo veel meer als daarvoor. Haalde ik eerder zelf 2 of 3 mensen in voor elke loper die mij voorbij kwam, nu was dat andersom.
Na ruim 20 kilometer nog behoorlijk fris
De laatste kilometer mocht ik van mezelf wel nog even het tempo opvoeren en nadat we weer een dijk op en af waren gelopen kwamen we weer bij de voetbalvelden uit. Daar stond nog een fotograaf waar ik nog even vrolijk mijn duimen voor opstak (het voelde veel uitbundiger dan het op de foto lijkt) om na een zigzag weer op de atletiekbaan uit te komen voor de laatste 200 meter. Daar kon ik het niet laten om de twee lopers voor me nog liepen in de bocht voorbij te steken. Bij de finishboog drukte ik mijn horloge weer in en klokte zelf 1:48:21. De uiteindelijke uitslag zei 1:48:32. Weer bijna 6 minuten van mijn tijd afgehaald.

Nadat ik stopte werd de tijdwaarnemingstag van mijn schoen afgeknipt en plofte ik toch wel moe maar zeker voldaan neer op een bankje om even op adem te komen. Daarna lekker wat warme thee met suiker en een stukje banaan en sinaasappel gepakt, ook dat was allemaal goed geregeld.
Nadat ik mijn jas in de kleedkamer had opgehaald en nog een bekertje thee liep ik richting auto, want 's middags had ik nog sociale verplichtingen. Daar reed ik dus zoals gezegd net weg voordat de eerste marathonloper langskwam.

Al met al een mooie loop, goed georganiseerd en met veel enthousiaste vrijwilligerd. En natuurlijk met nog een mooi PR ook.

Dit was de laatste loop van 2013 en een mooie afsluiting. Binnenkort een terugblik en vooruitblik naar 2014..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten